වාත බස් එකෙන් යනෝ..

ආදරණීය අම්මාගෙ උනුසුම් තේ කෝප්පයක මෙන්ම,
රසවත් බත් පිගානක රස බලන්න..
තාත්තාගෙ ජයග්‍රාහි සිනා දකින්න..
පොල් රුප්පාවෙ ගස් අස්සෙ..කන්දෙ ගල් ගානෙ ඇවිදින්න..
දැදුරු ඔයේ නාන්න..

"කරුමෙ"ගෙ ආදරණීය සිනහා දකින්න...
එයාගෙ දිලිසෙන ඇස් දෙක දිහා බලාන ඉන්න
කෝච්චියෙ ගමනක් යන්න..

ඒ විතරක් නෙමෙ....

අර රේල් පාරට එහා පැත්තෙ කුඹුරු යාය මැද්දේ තියෙන
තඩි දන් ගහ යට හෙවනෙ..
කඩල ඇටයක් කකා යාලුවොත් එක්ක ගල්පැන් ටිකක් රස බලන්න..
ඊට පස්සෙ වෙල්යායට පහලින් තියෙන අැලේ බැහැලා
ඇගේ ගිනියම අඩුවෙනකන් පාවි පාවි ඉන්න

ඔන්න මන් යනව මාගෙ රට,ගම බලා
කෝ මෙ ටිකට් එක..
දැන් මෙලහටත් කොන්දා ගැ ගහනව ඇති
මාලෙ ..කලම්බු...,මාලෙ කලම්බු..
මග නැ මාලේ කලම්බු ........
කියාන,අර වාත බස් එකෙ දොර ලගට වෙලා..
එහෙනම් මාත් ඔන්න බ්ලොග් එක ලැප් එකෙ අකුලන් යනෝ.....

පොඩ්ඩක් හිටපියෝ....,මන් එනෝ....

මම අනුරාධපුරය අවසන්..

එදා ඉතින් ඒ පැදුරු සාජ්ජෙන් පස්සෙ මං ඔන්න රස්සාවට ගියා.ඊට පස්සෙ මාත් එක්ක හිටපු අනෙක් මැන් කීවෙ...
හෙට අපේ ප්‍රොපගැන්ඩා වැන් එක එනවා..අර ප්‍රොඩක්ට් එකට ප්‍රොමොෂන් එකක් දෙන්න.අපි සේරටම පදවි යන්න වෙනවා.කම්පැනියෙ හැමෝමත් එනවා..
ඒ හැමදෙම අවසානෙ පදවියෙ පොඩි සාජ්ජයකුත් තියෙනවා..
ඉදලා හිටල වාගෙ පදවි ප්‍රදෙශයෙ රවුමක් ගැසිමේ වාසනාව මට ලැබි තිබුණි..ත්‍රාසය බිතීය සහ විනොදය එකතු වු මෙම චාරිකාවට මා තරමක් ඇලුම් කලත් එ පිළිබද කිසිදෙයක් ගෙදරට නොකීවෙ ත්‍රස්තවාදි කලබල නිසා මට එහි යැමට ගෙදරින් අවසර දෙන්නෙද සතුටින් නොවන නිසාය..
එ කෙසේ වෙතත් දිනය පැමිනුනා....
********************************************************************************* ප්‍රචාරක රථයත් නිළධාරි අරවින්දත් පුරෙට ආවා..ඒ සමගම අපේ සහයට තවත් එකෙක්ද විය..
දැන් තුන්දෙනා මේ රථයේ ගමන පටන් ගත්තා..පුරේ සිට පදවි ශ්‍රි පුරට..
අනේ මෙ යන අපි වනාන්තර මැද්දෙන් වු පාරවල්,විටෙක හමුදා බාධක පසුකරන් පදවිය කරාලගා වෙනවා..මේ අතරතුර අරවින්ද තාමාගෙ කාර්ය ඉටුකිරිම පිණිස රථයේ වු ශබ්ද වාහිනි යන්ත්‍රය උපයොගි කරගනිමින් අදාල නිෂ්පාදනය ගැන ප්‍රචාරයක් ලබාදෙනවා..

ඔය අතරදි මන් දකිනවා අප ජනාධිපතිතුමාගෙ ප්‍රචාරක පෝස්ටරයක්..
රට හදන්න මහින්දට දෙන්න..
එලෙස සදහන් වු පෝස්ටරය සැම ගසක්,තාප්පයක් පුරාම තියනවා මා දකිනවා..
ක්ෂණයෙන්ම මාගෙ සිතට එන අදහස වන්නේ..
රට හදන්න මහින්දට දෙන්න..
බඩ හදන්න අපට දෙන්න..
හැකියාවට රැකියාව .යන්නය.
ස්විච් ඔෆ් කර තිබු මයික් එක අතට අරන් මා එය කියන්න පටාන් ගන්නවා..
අපේ සහයක හිතුවෙ මා ප්‍රඩක්ට් එක ගැන ප්‍රචාරයක් දෙන්න හදනව කියල..
මා මාගෙ වාක්‍ය කියනවාත් සමගම ඔහු මයික් එක පණ ගන්වනවා
රට හදන්න මහින්දට දෙන්න....
බඩ හදන්න අපට දෙන්න..
වහාම අරවින්ද වාහනය පසෙකින් නතර කරා..
ඒ මොකක්ද උබ මේ කරපු මගුල..මාගෙන් ඇසුවා..
නැ බං..මෙ පිස්සා මයික් එක ඔන් කරානෙ..මං කීවා..
ඒත් බලපන් උබ කියපු දේ?....
ඇයි,මං වරදක් කීවද?නැ මං කීවෙ...
අපෙ බඩ පුරවන ගොවින් එක්ක අපි ඉන්නෙ..ඉතින් එයාලට නියම ප්‍රඩක්ට් එකක් දීලා රටෙ මිනිස්සුන්ගෙ බඩ පුරවන්න අපට ඉඩ දෙන්න කියලා..,
මා අතින් වු දේ සියලු විස්තර සහිතව ඔහුට කීවා..
ඒ එක්කම පාරෙ ගිය කීප දෙනෙක් අප වාහනය අසල නැවැති ඇහුවෙ..
මහා කටකාරයෙක් වූ අරවින්දගෙ පිහිටෙන් අපි ගුටී නොකා ගියා...
පදවි ශ්‍රි පුර වැඩ කරපු අපි වැඩ අවසන් වත්ම යාමටසිදු වුයෙ පදවි වැව අසල ඇති සර්කිට් බන්ග්ලො එකටයි..ප්‍රොග්‍රැම් එකට හැමොම ඇවිත් හිටියා.
කළමණකාරිත්වයද පැමිණ සිටි නිසා එහි උත්සවයක් වාගෙ පෙනුණා.
ඒ සමගම දැක්කෙ,සර්පිනාවක්ද,ගිටාර් කිහිපයක්ද,තබ්ලාවක්ද සමග කිහිප දෙනෙක් සංගීතය දෙන ආකාරයයි.පුරුදු ගල්පැන් වෙනුවට එතන අමුර්තය බදු බීම...
ආහ්.., කෝ කට්ටියා එන්න..මෙ..මේවා ගන්න..
නා නාප්‍රකාර බීම,බයිට්ස්...ඒ අතර ලාමක මියුසික් හඩක්...
ආදරියේ රුචිරාණනියෙ.......
පන වාගෙ හිටියාට....
මුලදි බැන්ද ආදරයක මිහිර දැන්...
යනාදි පැරැණි ජනප්‍රිය ගීත....
ටික වෙලාවකින් පැදුරෙ වාදක මඩුල්ල පොඩි රෙස්ට් එකකට නැවැත්තුවා..
පදවි වැවට අහස කඩා වැටිල තිබ්බ මේ වෙලාවෙ වැවෙ වතුර මතුපිට දගලන සදත්,තරුත් දිහා බලාන හිටපු මට එක පාරටම මේ නවත්තපු සංගීතයෙ අඩුව තේරුණා...
පැදුර ලගට ගිය මා එහි තිබු ගිටාරය අතට ගෙන.....
දැන් තියෙන්නෙ අතුරු කවි වාරයයි කියමින් ගිටාරයද වයමින්..
තබ්ලාව වයමින් සිටි වාදකයා "මතට තිත"තියා තිබු නිසා මා ඔහුට කීවා
ගහන්න අයියා..කට්ටිය එනකම්.....
ගහපන් මලයා..කිසි අව්ලක් නැ..මටත් දැන් මහන්සි බන්,,කියමින් ගිටර් වාදකයාද අවසර දුන්නා..
ඒත් මාගෙ පෙර පිනටද කොහෙදො මිනිත්තු කීපයකින් මා එත්නින් ආවා..
පහුවදයි දැනගත්තේ අදාල ගිටර් වාදකයා ලන්කාවෙ හොදම ගීත කීපයකට මියුසික් කරපු අ'පුරෙන් බිහිවු දක්ෂ සංගිත රචකයෙක් බව..
***********************************************************************************
වැව් මාලු කමින්, වැව් වල නාමින්..,වතුර ඈලවල් ගානෙ නාමින් ඒ ඒ තැන් වල ගල්පැන් රස බලමින් ගෙවු වසරක් වැනි සුන්දර මෙන්ම ජීවිතයට මහත් අත්දැකීම් එකතු කරපු අ'පුරෙ ජීවීතයට නැවැතීම තියන්න වුනෙ
මාගෙ වැඩ ගැන හොදට බාලාන් හිටපු කෙන්කෙගෙන් ලැබු සුහද ආරාධනයත් සමග අලුත් කම්පැනියක ගෙදර ඉදන් වැඩට යාමට ලැබුනු චාන්ස් එකත් එක්කයි..
අවුරුදු 5ක් විතර ගෙදරින් පිටම හිටිනිසා ඒ ආරාධනයෙන් මා ඓතිහාසික අතුගල්පුරයෙ සිට රැකියාවට යාමට සුදානම් වුවා..
ඉතින් ඒත්යන එක්කම මම අනුරාධපුරයෙ කියන මාතෘකාවත් එක්ක ලියු මෙ පොස්ට් මාලාව සතුටින් නිමා කරනවා.

නැවැතත් මුල ඉදන් කියවන්න හිතෙන අයටයි මෙ ලින්ක් දෙන්නෙ..
1
2
3
4
5

හෝම් මේඩ් සැන්ඩි(මම අනුරාධපුරයෙ)

ඉතින් ඔන්න මාගෙ කතාවෙ ඉතුරු ටික ආයෙත් පාටන් ගන්නව..
එදා තිසා වැව ලග උදුවඩේ කකා ඉදිද්දි එක පාරටම ආපු කොල් එකක් නිසා ..බෝඩිමට යන්න ගියා.මාත් එක්ක ගිය මාගෙ මිත්‍ර රත්නය උගෙ බෝඩිමට ගියා..
මගෙ බෝඩිම තියෙන්නෙ යාපනෙ පාරෙ තියන FMTC එකෙ නොවැ..
බෝඩිමට යන්න කලින් තියෙන (අපෙ බෝඩිම ලගම) අනෙක් බෝඩිම පැත්තට ඔලුව හරෝන යනවා..
ඒයි....පොඩ්ඩක් හිටාපාන්.......
ගයා..පොඩ්ඩක් වරෙන්කො මෙහාට..
ඒ මාගෙ තවත් මිතුරෙකුගෙන් ඉල්ලිමක්..ඇත්තටම මිතුරෙක් කීවට මිතුරෙක් ම නෙවෙ..
ආහ්.ඒ කතා වැඩක් නැ
මන් ඉතින් ඉන්න එතෙන්න ගියා...
කට්ටිය 4ක් විතර එතන..මාගෙ මිත්‍රයා තරංගත් එතන..
මේ..මොකද කරන්නෙ..මෙහෙම ඉන්න කම්මැලියි බන්..
අපි මේ උබ එනකන් හිටියෙ..ඒත් පරක්කු නිසා තමා කොල් කරේ...
ම්ම්ම්ම්හ්..කියන්න යන දේ මට හොදටම තෙරෙනවා..
ඊයෙත් බොමුද අහද්දී මග ඇරියා..ඒත් මන් අර කියපු මිත්‍රයා නම් පොඩ්ඩක් ගෙනල්ලා ගැහුවා..
මැන් ට අපි පොඩ්ඩා කියමුකො..
පොඩ්ඩා කියපි..
මන් අර ඊයෙ ගෙනාව බාගෙන් තව ටිකකුත් තියනව.අපි තව ටිකක් ගෙනල්ලා සෙට් වෙමු..
ම්ම්හ්හ්..
අනේ එහෙනම් ගිහින් අරන් වරෙන්කො..
මෙන්න සල්ලි..උබෙ ගානත් දාපුවාම ඇති වෙයි..
ඔකේ..එත්කොට සැන්ඩි...බයිට්ස්..
බයිට්ස්............මෙහෙන් හදා ගත්තැකි..සැන්ඩි නම් තියනවා..
මොනාද තියෙන්නෙ මන් පොඩ්ඩාගෙන් ඇහුවේය..
සොඩා..
මන් හිතුවෙ පොඩ්ඩ එයෙ ගහපු එකෙ ඉතුරු ටික වෙන්නැති කියලා..
නියම සොඩා එකක්..හොම් මෙඩ් සොඩා..
ඔන්න ඉතින් මන් ආයෙත් පුරෙට ගිහින් ගල්පැන් ටිකයි..බයිට්ස් ටිකයි අරන් ආවා..
උබ ආවද?අපි එහෙනම් ඉක්මනට සෙට් වෙමු.අද "කරුණෙ"ත් එනව.සින්දුවක් කියලා ෆ්න් එකක් ගත්තැකි නේ..
හැමෝම ඔන්න ලහි ලහියෙ රවුම වටෙ ඉදගත්තා..
ඉතින් කෝ සැන්ඩි..මන් ඇහුවා..
අනේ බන් ගෙනාපන්කො..පොඩ්ඩා කිවාම මන් ඇහුවෙ කොහෙද තියෙන්නෙ කියලයි..
අර බන් අපෙ කුස්සියෙ ඇති..
මෙවට අපි බොඩිම් කීවට මෙවා ඇත්තටම රජයෙ නිවාසනෙ..එක නිසා සේරම තියනවා.
මාත් ඉතින් කුස්සිය ලගට ගිහින් තිබ්බ ලොකු සොඩා බෝතලෙ අරන් අවා..
ඔන්න කට්ටිය සෙට් වෙනව..හැමොම තමන්ගෙ විදුරු වලට දාගෙන "චියර්ස්"කිව්වා.
මාත් චියර්ස් එක දීලා ගල්පැන් පොඩ්ඩක් රහ බැලුවා..
වාක්ක්..ඔවාක්..අම්මො...මටම කියවුන.
ඇයි බන්..නැ අව්ලක් නැ.අමාරුවෙන් ගිලල දාගත්තා..
ඒත් මේ සොඩ එකෙ අව්ලක් තියනවා වාගෙ..මන් පොඩ්ඩා දිහා බලමින් කීවා..
නැ බන්..එන්ගලන්තෙ සුද්දොත් ගහන්නෙ මෙවත් එක්ක..
ඇ..මොනවද මේ එතකොට..ටිකක් වතුර වාගෙ..
වතුර වාගෙ නෙවෙ.වතුරම තමා..පෙරාගත් පීරිසිදු ජලය..
වතුරත් එක්ක බොන්න බැරි නිසා තිබ්බ මාරු කාසි ටික අරන් ගියා සොඩා එකක් ගේන්න..
********************************************************* **********
********************************************************* **********
සුපුරුදු පරිදි ගියේ අප හැමදාමත් යන කඩයට..හැමදාම වාගෙ ඉන්නා කඩෙ කෙලි පොඩ්ඩ එදත් කඩෙ.ටික කලක ඉදන් මාත් එක්ක කුලුපගව කතාකරන නිසා මන් දැක්කාම කටපුරා හිනාවුනා..
මොනවද අයියෙ බැලුවෙ..
බැලුවෙ ඔයාවනෙ..
මන් ඇහුවෙ මොනාද ගන්න ආවෙ කියල..හිනාවිගෙන ටිකක් සැරෙන් වාගෙ ඇහුවා..
ගන්න ආවෙත් ඔයාම තමයි...(චන්ඩියා බඩෙ නිසා මාත් කිසි පැකිලීමක් නැතිව උත්තර දුන්නා..)
ඒවනම් හදෙ තමයි..ඇ අහක බලන හිනා වීගෙන කීවා..
අනේ ඇත්තද ලදේ..
ඒක නෙව්යි කො දෙන්න..
මොනාද??...
මන් දැන් කීවෙ..
අහ් ඉන්න මන් තාත්තට කතාකරන්නම්..
ඒ මොකටද..
ඔයා මන් ගන්නනෙ ආවෙ.ඉතින් තාත්තගෙන් අහගන්න මගෙ ගාන කීයද කියලා..කටකාර කෙල්ලගෙ උත්තරය.....
අවසානයෙ සොඩා එකක් ගත්ත මන් සල්ලි දුන්නා..
කො..මේ රුපියල2ක් මදිනෙ..
හරි මන් එන හෙට දෙන්නම්..
අයියො...අයියෙ සොඩා එකක් ගන්න සල්ලි නැතුවද මේ මන් ගන්න ආවෙ..
***********************************************************************
***********************************************************************
මන් සොඩා එක අරන් පොට් එකට යද්දී කට්ටිය වැඩෙ දෙනවා..
හොදටම සුර්... වෙලා
පොඩ්ඩ ජපානෙන්ම ගෙනාපු මැන්ඩලින් එකයි,කරුණෙගෙ ඩොලෙයි අරගෙන සින්දු ගහනවා..
සිරියමි සාරා..
සුරතලියේ...සුකුමලියේ....
දොල ලග ගුරු පාර දිගෙ ඒවි..
වාගෙ පැරණි ගීත තමා ඈහුනේ..
ඇත්තටම ඒ ඩොල වාදනයයි,මෙන්ඩලින් පාරයි මාර විදිහට නැගල ගියෙ..
නියමම පැදුරු සාජජයක් උනා..
අවසානෙ කට්ටිය හිටි හිටි තැන් වල නින්ද ගිහින් කියල දැන ගත්තෙ පාන්දරට එන හීත හුළගට ඇහැරිලා බලපුවාම..
අම්මෝ........බීව වාගෙ නෙවෙයි.හෙට උදේට වැඩට යන්නත් එපැයැ..
කියල ඇහැරිලා ගියා මගෙ බෝඩිමට.......

ඉතින් අනුරාධපුරෙ කතාවෙ ඉවරයකටත් එන්න වෙයි වාගෙ නේ.

ඒක ලොකු හන්දයි මේ ගානට....(මම අනුරාධපුරයෙ 4)

අනුරාධපුරේදි අප ගෙව්වෙ තනිකරම වාගෙ ස්වයංපෝෂිත ජීවන රටාවකි.
සදුදා ගෙදර ඉදන් පුරෙට යන අපෙ හවස කාලය ගෙවෙන්නෙ සතියට අවශ්‍ය බඩු බාහිර ආදිය ගෙන ඒම පිනිස යන කඩ රවුමෙ නොහොත් ෂොපින් කිරීමෙනි.
මොනවද බං ගන්න වෙජිටබල්..තරන්ගත් මාගෙන් අහනා ප්‍රශ්නය..
ම්ම්ම් තක්කාලි ගමුද.
අපෝ බැ..තක්කාලි හොද නැලු බං..
ඒ මොකද...;
ජමිනෙෂන් බහිනවාලු..පිරිමින්ට කන්න හොදනැ..
තක්කාලි බටු වලට ඔහුගෙ තිබුනේ මේ උත්තරයමයි.මැන් තක්කාලි බටු කැමට කිසිසේත් ප්‍රිය කරන්නෙ නැ..
ඉතින් අපෙ ෂොපින් කෙරුවාවත් අතරමග නතර වෙනව.මොකද මැන් කන්න කැමැති දේවල් උයන්න දන්නේත් නැ.
කොහොමත් උයනව කියන එක ඒකාලේ නම් ගේමක් නෙවෙ.තුන පහෙන් මට ඔනා වෙන්නෙ තුන විතරයි.
ඒක තමා අපෙ ඇනෙක්ස් ජීවිතෙ උනෙ.
ජොබ් එකේ වැඩ අඩු කාලෙට මාගෙ ප්‍රියතම විනෝදාංශය වලින් එකක් උනෙ පුරේ වටේ රවුමක් යන එක.අනිත් එක නම් ඉතින් හොදට නිදාගන්න එක.නිදාගන්න මටනම් උදෙ,දවල් රැ කියල කිසි බේදයක් නැ
දෙයියන්ගෙ පිහිටෙන් තාමත් ඒ හැකියාවනම් තියනවා.
අනුරාධපුරෙ රවුම් ගහන මං නවතින ස්ථාන අතරින් ප්‍රධාන තැන් වන්නෙ රුවන්වැලි සැය,තිසා වැව වාගෙ ස්ථාන.කවුරු හො යාලුවෙක් එක්ක හවස 4 ට වාගෙ පිටත් වන මන් රුවන්වැලි සැය ලග ඉදගෙන පාමුල සිට කොත්කැරැල්ල දක්වා ඔහෙ බාලන ඉන්න එක විනෝදාන්ශයක් විය.
සමහර වේලාවට සියල්ල අමතක වි ඉස්සර කාලෙ දාගැබ හදන මිනිස්සු මැවි මැවි පේනවා.
වැරැහැලි උනු අමුඩයක් ඇදගත්ත උඩුකය නිරාවරනය වු මහා කලු මිනිස්සු ඒ මේ අත ඇවිදින අයුරුත් ඔවුන් යුහුසුලුව වැඩ කරන අයුරුත් මා හට මැවි මැවි පේනවා
රුවන්වැලි සැය වටා තියෙන මල්,හදුන්කූරු සුවෙදුනුත් ඒ වාගෙම දැල්වෙන පහන් වල තෙල් සුවදත් මගෙ නාසායෙ සිට ඉස්මොල්ල දක්වාම දැනෙන තුරු මා එහි නතර වී සිටිනවා..
තිසා වැව ලගට ගියොත් නම් ඉර බහින තුරුම ඒ අසල නැවතිලා බලාන ඉන්නෙ ලා ඉර එලිය වැ වතුරට වැටිලා හදන රටා දිහා බලා ඉන්න තියන අසාවටයි,වැවලගින් ඇගට දැයෙන සීතල සුළගටයි තියෙන පෙරේත්කමටමයි..
ලා ඉර එළිය වැවෙ වතුරට වැටෙද්දි වැවෙ වතුර ලා තැඹිලි පාට වෙනවා.ඒත් එක්කම එන මද හුලගට ආයෙත් ඒ වතුර තාලෙට නටද්දි දෙන්නෙ මාරම සිරා හැඩතලයක්..
ඒහා මෙහා ඇත පෙනෙන නොපෙනෙන තරම් වු ඒ මහා ජලකද කී දෙනෙකුගෙ සිත සනසනවද?පිපාසය නිවනවද?ඒ වාගේම නොයෙක් අකාරයෙන් බඩ පුරවනවද?..
දවසක් තිසා වැව ලගට ගිය මායි මාගෙ තවත් මිත්‍රයෙකුයි වැව අයිනෙ තිබ්බ ගහක් ලග බයික් එක නවත්තගෙන ඔහේ කයියක් දාගෙන හිටියා..
පැයක් වාගෙ කතාව දාගෙන හිටපු නිසා මට හිතුනා මොනව හරි කැවොත් හොදයි කියල..
ටිකක් වට පිට බැලුවා........
අහ්..අර ඉන්නෙ වඩෙ විකුනන පොරක්..මන් පොර ලගට ගියා..
පොරගෙ වඩෙ විකුනන ඇවිදින කඩේ හිස් වී ගෙන එන වෙලාව..තවත් පරිප්පු වඩේ වගයකුයි.,උදුවඩෙ වගයකුයි ඉතිරිව තිබ්බා..
එතෙන්න ගිය මට හිතුනෙ
උදුවඩයක් කමු නේද කියන එකයි..
අයියා.....මට වඩෙ 4ක් දෙන්න..
ඔය මිරිස් වලිනුත් දාලා දෙන්න..
වඩේ විකුණන අය වඩෙ ගෙඩියෙන් බාගයක් වෙන්න දෙකට කපලා මැදට මිරිස් පෙස්ට් එකක් දාල දෙන්නෙ.එතකොට තමා වඩෙ එකේ නියම ටෙස්ට් එක එන්නෙ..
අහ්,.. මෙන්න ඔයාගෙ වඩේ..
එතකොට ගාන කියද..මන් ඇහුවා..
රුපියල් 40 යි නෙ..
ඇ...මොනවා මේ ගිය සතියෙ තිබ්බෙ වඩයක් රුපියල් 5ට..ඒකටත් කෙලවිලා වාගෙ..මන් තනියම හිතුවා..
ගාන වැඩි උනාද උදු වඩේ වලත්..
ඔව් වැඩි වුනානෙ..නැත්තම් අතිනුත් පාඩුයි අපට..
බොහො උදුවඩේ වල වාගෙම මෙකෙත් මැද හිලක් තියන්වා..
ම්ම්ම් මන් අහල නම් තියෙන්නෙ ලාබ බඩුවෙ හිලක් කියලා.ඒත් මෙච්චර ලොකු හිලක් තිබ්බත් අයියාගෙ වඩේ එක ගනන් ගියානේද?....කියමින් මා සල්ලි දුන්නේය..
ෆුට් සයිකලයක බ්‍රෙක් පලු දෙකක් වාගෙ වු තොල් සගල විලිස්සා කහපාට දත් දෙක එලියට දාලා හිනාවිගෙන මට ඉතුරු සල්ලි දෙන ගමන්ම අයියා කිවේ
හිල ලොකු හින්ද තමා ඔච්චරවත් අඩුගානට දෙන්න පුලුවන්..හිලපොඩි නම් ඉතින් තවත් ගාන වැඩිවෙනවා..
ඒත් එක්කම ආපු කොල් එකක් හින්දා ඉක්මනටම බෝඩිමට එන්න වුනා..

හැ:කො ගෙ දුකට සකී

හැකො
ජීවීතේ නැහැ ඵලක්
තනිකමේ නැහැ නිමක්
වරෙන් යන්නට ටිකක්
ඇන ගන්න දෙක තුනක්..

උඹෙ ගාන මගෙ ගානේ
මගෙ දුකත් උබ ගනින්
දැන් ඉතින් අහගනින්
මන් කියන දේ ඉතින්

ඉගෙන ගත්තා සොදින්
ජය ගත්තා ඉලක්කය
වයස දැන් පනිනවා
තවම මං තනියෙන්ම

පැතුපැතුමන් සිතින්
සාගරය වගෙයි බං
හෙලු සුසුමන් නිසයි
සුනාමිය අවේ බන

බැලු දුර දුර ඈත
සදක් පායන තුරු හදට
ජනේලය දනී බන්
කාමරයෙ කෙළවරේ..

සිකුරු හත මට නැත්ද
රාහු කාලය නිමි නැත්ද
මාගෙ පව් නිමි නැත්ද
හිමි කෙනෙක් මට නැත්ද

අතීතයෙ ඒ කතා
කියයි ඔහු ගොතගසා
අද කාලෙ දුක කතා
කියනවා ඉකි ගසා.

සකී
රාහු කාලය ගිහින් නිමා වි ගිය දාට
සිකුරුහත ලැබීලා කෙන්ද්‍රයෙ ඇති දාට
උබෙ කරුමය ඉතින් සේදිලා ගිය දාට
හදක් හිමි වෙයි නුබට එයත් කරුමයක් වෙයි..

වෙරළකට සයුරක්ද
ගගුලකට වෙරළක්ද
හමුවෙනවා වාගෙම
උබෙ මැණික හමු වේවි..

ඉහෙව් දිනයක් ලොවෙ හිමිවෙලා නැතිඋනොත්
කියාපන් මට එවා විදුලියෙන් ලියමනක්
පන්සලක් සොයාලා හොදට දානය ලැබෙන
සිවුරු මිලදී අරන් මා ගානෙ මුදල් දී
සාදු..සාදුයි කියා නුඹ එහිම මහණ කර
අසමි මම බන නුබෙන් අමා මහ නිවන් යන

ප:ලි:මෙහි හැකො යනු හැඩැති කොලුවා යන්නය.නැතහොත් මමය(බලනා)හැකො සහ මිතුරා අතර කතාවකි.
ප:ප:ලි:ආයෙත් අනුරාධපුරේදි හම්බෙමු..

එයාලා මාගෙ ස්වංවින්දනයත් කඩනවා,(මම අනුරාධපුරයෙ 3)

මම අනුරාධපුරය 1,සහ 2කියවපු අය දන්නව ඇතිනෙ මෙච්චර වෙලා මොකද උනෙ කියලා.ඇත්තටම මේක මීට අවුරුදු 5කට වාගෙ කලින් මන් අනුරාධපුරයෙ හිටපු කාලෙ වුනු දේවල් එක්ක තමයි ලියන්නේ.
එහෙනම් තව ටිකක් අද කියන්නම්කෝ...
ඒ කාලෙ සතියකට එකපාරක් නොච්චියාගම,විලච්චිය,මැදවච්චිය වාගෙ ප්‍රදෙශ වලට අම යනවා..රාජකාරිය ඉවර උනාම ඒ එ ප්‍රදේශ වල පුංචි රවුමක් ගහන්නත් අමතක කරන්නැ..
උදෙට බයික් එක කකුල් දෙක අස්සෙන් ගහ ගත්තාම අයෙ අතාරින්නෙ හවස 4ට වාගෙ.
නොච්චියාගමට ගියොත් එදා දවසෙ වැඩ ඉවර වුනාම නොච්චියාගම වැව ලගට යන්න අමතක කරන්නෙ නම් නැ..එතෙන තියෙන විශාල මාරගහ යට ලැලි කඩෙන් බඩඉරුගු හරි උදු වඩේ හරි කාලා ප්ලෙන්ටියක් ගහන්න මට මාර ආසාවක් තිබ්බෙ.ඒ අතරෙ වැව දිහා ඔහේ බලාන ඉන්න,පාරෙ දිගෙ එක එක මූඩ් වලින් යන ගොවින්,ගෙවිලියන්,විතරක් නෙමෙයි විකාර වු ඇදුම් ඇදගත්තු තුරුණයින්,ගැටිස්සියන් දිහාත් බැලුවා..

ඇත්තටම පිරුණු වැවක් ලගට ගියාම මාර සිසිලක් දැනෙන්නෙ.ගොඩාක් වෙලාවට චන්දන ලියනාරච්චිගෙ සින්දු මුමුනා මුමුනා ඉන්න වෙලාවලුත් නැතුවා නොවෙයි.හැබැයි ඒ වාගෙ වෙලාවකට තමයි කවුරු හරි ඇවිත් මාගෙ ස්වන්වින්දනය කඩන්නෙ මාත් එක්ක තරහකට වාගේ....
ස්වයන්වින්දනය කියල ලියපු නිසා දැන් ඔයාල හිතයි මේකා මොනවද මේ කරල තියෙන්නෙ කියලනේ.
එහෙම හිතුවොත් එයාට මම කියන්නෙ,.. නැ මිත්‍රයා මං තනියෙන් ගන්න ඕනම වර්ගයෙ ආතල් එකකට මා කියන්නෙ මාගෙ ස්වයන්විදනය කියා..
ඉතින් සින්දුවක් මා තනිව මුමුණමින් මා එය විදිනා නිසා එයට මා ඉහල වචනය දුන්නාට වරදක් නැ නේද?‍

බොහෝ විට වැව මත්තෙන් යන බෝහෝ දෙනෙක් මාව අදුරයි.ඒ අය මාගෙ අම්මලා,තාත්තලා,නැත්තම් මාමලාය.නැත්තම් මචං ලාය.
ඒක නිසාවටම බොහෝ විට යන එන ගොඩාක් අය කතානොකර යන්නේ නැත..
පාර දිගෙ නොච්චියාගමට හෝ මැදවච්චියට යන අතරතුර බඩඉරිගු තම්බා විකුණන බොහෝ දෙනා වෙති.මාගෙ උදැසන තේ පානය සිදුවන්නේ ඔවුන් ලගය..
අයියා..මට කිරි පයින කරලක් දෙන්න..
ඒ කිවෙ මහත්තයා,,ලපටි කරලක් නේද??
ඒ ලපටි කරල් කැමට මට මාර ආසාවක් තිබ්බෙ..
එතනින්ම තේ එකකුත් ඇරල දාන මම ආයෙ ගමන පටන් ගන්නවා..
*********************************************************************
*********************************************************************
එදා උදෙන්ම මන් ටවුමෙන් එලියට ගියෙ මොකක්දෝ හදිසි වැඩකට ඇතට යන්න..ඒත් හිරගෙදරින් හිරබත් කාපු නිසාදෝ බඩ කචල්..හිරබත් කීවෙ අර අ'පුරෙ එලිමහන් හිරකදවුරෙ අවුට්ලට් එකෙන් දෙන කැම වලට.ඔය අසනිලා, නදී ලා එහෙම නම් දන්නව ඇතිනෙ මේක..
බඩ පුල් කචල්..කෝම හරි මැනෙජ් කරගන්න ට්‍රයි කරත් හරි ගියෙ නැ.
ගැහුවා U එක ..හැරෙව්වා ආපහු..ටවුම මැද්දෙන් දැම්ම ධර්මපාල මාවතට..
ඒ කියන්නෙ පරන බස් ස්ටැන්ඩ් එක පාර(මන් හරි ඇතී )
පාරෙ වාහන අඩු නිසා ඇරලා ආවා.
බස් ස්ටැන්ඩ් එක ලගටම ආවා..
මට යන්න ඕනා යාපනෙ හන්දිය හරහා බෝඩිමට..
බස් ස්ටැන්ඩ් එක ලග වුනත් ට්‍රැෆික් එකක් නැති නීසා මන් තවත් වේගය වැඩි කරා..
එක පාරටම ත්‍රිවිල් එකක් පාර හරහ දැම්මා..
මට මාර මල..එහෙන් මල පයින්න ඔන්න මෙන්න.තව මූ මට ඩිස්ටර්බ් කරනවා..
මන් ත්‍රිවීල් එක පහුකරගෙන ගියා..ඉන්නෙ මොකාද කියල බලන්නැතුවම මම එක පාරටම ඌට කිව්වා..
XXY ඔහොමද පාරෙ යන්නේ.මේක උබෙ පාරද?
එහෙම කියනවාත් එක්කම දැක්කා.කොන්ඩෙ අද්දගත්ත පොරක් එක ඩ්‍රයිව් කරේ....
අහ්.. මු.. පරණ ගායකයෙක් වෙන්නැති..මට එහෙම හිතුනා..මූ මාර්ග නීතී දන්නැත්තේ ඒකයි..
ක්ෂනයෙන් මැන් හෝන් එක ගහගෙන මා පස්සෙන් ආවා.මාත් ඇර දාලා ආවා.
තෙරුණා මු එන්නෙ මගෙ කනට කරල සින්දුවක් කියන්න තමා කියලා.
මර්කෙට් ප්‍රදෙශට එද්දින් තේරුණා මූ මාව පන්නනව කියලා..
එක දීග..ට මැන් හෝන් ගැහුවා.පැති කන්නාඩියෙන් බලද්දි පොර මං ලගම..
අහ් ඔවර් ටෙක් කලා..නැවතත් පැති කන්නාඩියෙන් බැලුවා..
පිටුපස පැහැදිලියි..ඉස්සරහ දකුණු පැත්තත් ඉතාම පැහැදිලියි..
ඒත් මාගෙ ජීවිතයෙ ඉතිරි විනාඩි කීහීපය ඉතාමත් අපහැදිලියි..
මැන් වීල් එක නැවැත්තුවා..
මා කල යුතු එකම දේ,,පැහැදිලි ඉදිරි පසෙනුත්,පසුපසෙනුත්,ප්‍රයෝජනයක් ගෙන මාගෙ අපැහැදිලි අනාගත පැහැදිලි කරගැනිමයි..
දකුණට සිග්නල් දැමු මම ඉතාවේගයෙන් මර්කට් ප්‍රදෙශ අතුලත මාර්ගයකින් පලා ගියේය.
ඉන් පසු ඇතුලේ රවුමක් ගැසු මා මාගෙ මිත්‍රයාගෙ බෝඩිමට ගියේය..
යනකොට බෝඩිමෙ ගෙට්ටුවද ඇරලා තිබ්බා..බයික් එක වත්තේ තිබු කෙසෙල් පදුරක් අස්සෙන් නැවැත්තූ මා ඔහුට කොල් එකක් දීල ඇහුවා..
අඩෝ..පින්තුවා..උබ කොහෙද.මං උබගෙ බෝඩිමෙ..
වරෙන් වරෙන්..මාත් මෙහෙ තාම..මැනුත් බෝඩිමෙ..
මොකෝ උබ මෙ වෙලාවෙ.උදේ වැඩක් තියනවා කියපු එකා..
අද වන්ගුවක්ගුක්ද?(වන්ගුව කියන්නෙ වැඩ නොකර නිවාඩු නොගොස් හොරට ඉන්න එකනේ)
මා සිදුවු සියලු දෙ පින්තුට පැහැදිලි කරා..
තව නූලෙන් උබෙ ජින්තුත් නැනෙ..
මැන් එහෙම කියලා මගෙන් ඇහුව මොකද බඩෙ අමාරුව..
අහ් පොඩ්ඩක් හිටපන්..ඒක ටිකක් අඩුයි දැන්..ඒත් මම..බයික් එකෙ සීට් එක බලලා එන්නම්..
එසේ කියු මා මාගෙ බෝඩිමට යන්න ගියා.එදා ඉතින් වන්ගුව තමා දවසම...

ප:ලි:තාම ඉවර නැ..

නංගි.. මොකක්ද මේ LS (මම අනුරාධපුරයෙ2)

ඉතින් ඔන්න තරංගගෙන් සුහද ආරාධනය පිලිගෙන FMTCඑකේ ඇනෙක්ස් එකට ගියා.ටික වේලාවක් අපෙ පරණ කතා ඇදගමින් ඉන්න අතරේ අදුරත් ගලාගෙන එනවා.
ඒත් එක්කම කට හඩක් ඇහුනා...
අහ් මෙන්න ඔයාලාගෙ පොරක් මෙහෙ..තරන්ග එහෙම කියද්දි මාව අදුනගත්ත කව්දෝ මගෙන් ඇහුවා..
ඒ උබ කොහෙද බන් මෙහෙ
මා එක පාරටම තරන්ගගෙන් අහුවෙ
කව්ද බං මේ..
යකෝ මගෙන් කව්ද කියල අහන්නෙ පොඩ්ඩක් බලපන්..තොපෙ සිනියර් කෙනෙක්...
අහ් මෙ අමිල අයිය්යනෙ
මැන් වෙන කාවත් නොවෙ.මා පහන් පැලෙදි මුල්ම දවස් වල මගෙන් නම අහුවවාම
මන් මචන් ගයාන් කියද්දී,තාත්තගෙන් මට ලැබුනු එකම බූදලය වන පපුවෙ මයිල් ගස්වලින් අල්ලලා උස්සල මාගෙ බර බලන්න ට්‍රයි කරපු පොර..
ඒත් පොර දැනන් හිටියෙ නැ තුත්තිරි ගස් වලින් අල්ලලා පොලොව උස්සන්න බැ කියල.
එදා උනු එකම දෙය මගෙ මයිල් ගස් ටිකක් මැන්ගෙ අතේ ඉතුරුවුනු එක විතරායි.නැතුව මාවනම් හොලවන්නවත් බැරිවුනා..
තවත් ටික වේලවක් කතාකරමින් ඉද්දි දැන ගන්න ලැබුනෙ අපිට පැලෙදි කෘෂිව්‍යාප්තිය,ඉකෝන් වාගෙ ගොඩාක් විෂයන් කරපු සර් කෙනෙක්ද එහි වැඩ කරන බවයි..
ඒ හැමදේ එක්කම අ'පුරෙ මට පුරුදු තැනක් බවට පත්වුනා.
එකම දේ ජොබ් එකෙ ගේම ගහන එක විතරයි.
මාගෙ රැකියාව වුවෙ කෘෂිව්‍යාප්තිකරකයෙක් ලෙස කටයුතු කිරිමයි.ගොවි ගැටලු සමාගෙමෙ නිෂ්පාදන මගින් නිරාකරණය කරගන්නා ආකාරයයි.
මට වැඩ කරන්න වුවෙ මැදවච්චිය,නොච්චියාගම,මහවිලච්චිය වැනි ප්‍රදේශයි.
මහා මානා ලදු/කටුකැලැ එලිපාදා රටට බත හෝ බතට ව්‍යංජනය දෙන මෙ අය හට බොරුවක් කිරිමට සිත දුන්නේ නැත.
ගිනිඅව්වට දහ අතට පැලුනු පොලවෙ අඩිය ගසමින්,ඒ පොලව මතට වැහිබිදුවක් ඉල්ලා දෙවියන් යදමින් ඉද වැටෙනා ඒ වැහි බිදුවට කඩුලුත් දාහයත් එකතු කරමින් අස්වද්දන මෙ අහිංසක ජනතාවට බොරු නොකරන,ආර්ඨික ලාබ උදෙසා බොරු නොකරන ලෙස මා මාගෙ හිතට අණ කරගත්තේය..
ඒ හිතැති හිතත් එක්ක ගේම දිනන්න හදන මට එය අමාරුවක් නම් පෙනුනේ නැත.
විටක ගොවි ගෙදරකින් ලැබෙන කුරුම්ඹා තැඹිලි ගෙඩියක් විය.තවත් විටෙක රස කර සැදු තේ කොප්පයකි.වෙලට ගෙනා ඇඹුලෙන්ද රස බලන්නට වු අවස්තාවන් නැතිව නෙවේ...
ආගන්තුක සත්කාර අතින් ප්‍රමුඛ වන අපෙ වුන්ගෙන් ලැබෙන කිසි දෙයක් ප්‍රතික්ෂෙප කිරීම යුතුකමක් නොවේ..ඒ නිසාවට ඒ දෙවල් බුක්ති විදිමට මාද පැකිලුනෙ නැත..

*************************************************************************************
බෝහෝ විට අ'පුර ටවුමෙ මා ඉන්නවානම් දිවා ආහාරය ගන්නෙ තොරාගත් ස්ථානයකිනි..මතක විදිහට "චාම් රෙස්ටුරන්ට්"
මෙහි ඇත්තේ ස්වයන් සේවා යනුවෙන් ලියාය.අපට අවශ්‍ය දේවල් ලබාගත් පසු තවත් කෙනෙක් ලගට ගිය පසු ඇ අපෙ හැඩහුරුකම හෝ විශේෂ යමක් සටහන් කරගනිමින් අප ගත් දැ පොතක සටහන් කරගනියි,ඒ මගින් අපේ බිල සකස් කරයි.දිනක් මා කැම ගත් විට ඇ මාගෙ සුන්දර වු ගෞරවනීය රවුල සහිත මූන ඇද ගත් හැටි මා දුටුවේය.
යලිත් දිනක් මා ගිය පසු ඇ ඇදගත්තේ සපත්තු දෙකක් සහිත කකුල් කෙටි දෙකකි.මදක් පහාලින් LS ලෙස සදහන් කර මා මිලට ගත් දේ ලියා ගත්තේය..
මා ඒ "චිට්" එක දෙස ඉවසිල්ලෙන් බලුවෙ මේ වතාවෙ සලකුණු කරගත් දේ තේරුම මොකක්ද කියාය.කිසිවක් හිතාගැනිමට නොහැකි වු නිසා ම ඇ ගෙන ඇහුවා
ඒ නන්ගි මොකක්ද මෙ LS
අද ඔයා වගේම රවුල තියන කෙනෙක් දැන් කනවා.ඉතින් රවුල ලකුනු කරන්න බැරි නිසා තමයි මේක ලකුණු කරේ..
ඉතින් මොකක්ද මේකෙ තේරුම..
නැ..,මේක තමා සර් ව අදුණගන්න තියෙන ලේසිම එක.අව්ලක් නැනේ..
අපොයි චුට්ටක්වත්..
ඔයා හරි ක්‍රියෙටිව් නෙ...
එහෙම කියු මා ඒ සුන්දර ආහාරය බඩට කොට ගත්තා..
ඒ අ'පුරෙදී කැම ගන්න මා ආසම කරපු තැනක්

ඉතින් "මම අනුරාධපුරෙ" තවත් කතාටිකක් සමගින් ඉස්සරහට එනවා..
ඒත් එක්කම මාගෙ බ්ලොගයට කමෙන්ට් දාන අයටත්,ෆ්ලො එක දෙන සෙට් එකටත්,විතරක් නෙමෙයි සින්ඩියෙන්,ලාන්කීය සින්ඩියෙන් බලන ඔයාලටත් ගොඩාක් ම තුති..
මේ පැත්තට එන හැමෝම නිසා තමයි ලියන්නත් හිතෙන්නෙ...
ඉතින් ඉන්නව නේද ඉතුරු ටිකත් කියවන්න............

ගේම ගහපන් එච්චරයි ඕනා (මම අනුරාධපුරයෙ 1)

මාගෙ පලමු රැකියාවෙන් බලාපොරොත්තු නොවු වේලාවක සමුගැනිම මට මහත් ආතතියක් විය.එතන ප්‍රධානම හේතුව වුනෙ මගෙ මා සමග සිටි කෙනා සහ ම අතර නිතර ඇතිවන ආරවුල්ය.
පොර ජොබ් එකට මාර බයක් තිබ්බෙ.යම්කිසි දෙයක් පොරට වැරදුනත් එය ම පිට පටවමින් මැන් නිවැරිදිකාරය වෙන්න මාන බැලුව.අප දෙන්නාම එකම තනතුරෙ සිටීමත් ඌට මාව දිරවන් නැතිවන්නත් හේතුවක් වෙනැති..
හදිසියේ ඇති වු ආරවුලක් එක්ක මං තීරණය කරා අස්වෙන්න..
උබම කරගනින්.උබට විතරනෙ බඩගිනි එන්නෙ.මන් යනවා.මෙතන හිටියොත් මට පිස්සු හැදෙයි.අයෙ ෆියුචර් එකක් නැ මෙහෙ හිටියොත්.
විනාඩි කීපයක් ඇතුලත ගත් තීරණය අවසන් වුයෙ
සර්,මන් මෙහෙන් අස්වෙනවා,මගෙ අස්වීමෙ ලියුම මන් ෆැක්ස් කරා ඔන්න..කියමිනි..
එතකොට මන් වැඩ කරෙ පුත්තලම කිට්ටුව.අපෙ හෙඩ් ඔෆිස් තිබ්බෙ කොළඹ..
ඒ වෙනකොටත් මිත්‍ර "ලලියා" මාර්ගයෙන් එඩ්මන් මහතාට කතාකර ඇබැර්තුවක් ගැන සොයමින් හිටියෙ.
අස්වුන දවසෙම මන් එඩ්මන් මහතාට කතාකරා..විස්තරේ කීවා.ඒත් අපි කිසිදාක හමුවි තිබුනෙ නැ.
ඔකේ,ඔයා එන සදුදා ඉන්ටර්විව් යන්න.මන් හෙඩ් ඔෆිස් එකට කතා කරල කියන්නම්..
මාගෙ සුදානම පුරුදු කෘෂිකර්ම ක්ෂෙත්‍රයේම රැකියාවක් සොයා ගැනිමයි.
රැකියාව පිලිඹද තිබු දැඩි වුවමනාව නිසා මා හොදින්ම සුදානම් වි කොළඔ ගියා..
ඉන්ටර්විව් එක අවසානයෙ මං රැකියාව සදහා සුදුස්සෙකු ලෙස පත් වුනා.ලංකාවෙ තියන(ඇග්‍රි ෆිල්ඩ් එකේ ) හොදම කම්පනි එකෙ මට රස්සාව හම්බුනා.මාර සැටිස්...
මා සිත පිනා ගියේය..
එන්න පුතා ඔයාට ඔයාගෙ බොස් ව හදුන්වලා දෙන්න..
තව කෙනෙක් මා සිටි මේසය ලගට ආවා,
ආහ් දීපාල්,මෙ අපි ඔයාට ගත්ත කොල්ලෙක්.එඩි(එඩ්මන්) තමා මෙහාට එව්වෙ.වැඩක් කරයි වාගෙ..
පුතා මේ ඔයාගෙ බොස්.මිස්ටර් දීපාල්..හ්ම් එහෙනම් එයත් එක්ක කතාකරගන්න..එයා ඔයාට එරියා එකක් දෙයි.අනුරාධපුර හරි කුරුණැගල හරි..
එහෙනම් දීපාල්,ඔයා තීරණය කරන්න..කියමින් මන් ඉන්ටර්විව් කරපු මහත්තයා ගියා.ඒ තමා අංශ බාරව හිටපු කෙනා..
මා එතනම ඉද්දී දිපාල් බොස් ඔහුගෙ මේසය ලගට ගියා.විනාඩි කීපයකි..
ඒ පුතා එන්න මෙතෙන්න..
මා එතෙන්න යනවාත් සමගම..මොකද උබෙ කකුල..
මා පලමු වරට දකින සැම කෙනෙක්ගෙන්ම මට එල්ලවන ප්‍රශ්නය..
පොඩි ඔපරෙෂන් එකක්.පොඩි කාලෙ වුනු දෙයක්..
මා වැඩිපුරම කීවා..
ආ...එකෙන් මට වැඩක් නැ..එක උබෙ දෙයක්
උබ කෝම හරි ගේම ගහන්න ඔනා,හරිනේ...
වැඩ ගොඩාක් අමාරු වෙයි..තව තවත් ඔහු කතාව ඇද්දා..
ඔකේ ,බොස්
බූරුවා ගහන මිනිස්සු නම් ගේමක් නම් පැරදීගෙන එද්දි ජංගිය උකස් තියලා හරි සල්ලි හොයන් ගේම දිනන්න බලන්නෙ.ඒත් මේක ඊට වඩා වෙනස්.මම හැමදාම කරන දේ මෙකටත් කරනවා
අබියෝග වලට මා කවදාවත් බය වුයෙ නැ.
මාගෙ පළමු පියවර එය දිනීමයි..එය අපහසුම වුනොත් මා කරන්නෙ එය මග හැරයාමයි.
ඔන්න මාගෙ සුපුරුදු පළමු පියවර ගැන මා හිතුවා..
මොනව කරන්නත් දවසක් දෙකක් වැඩ කරමුකො..මෙයාලා අඩුම ගානෙ මාසයක් වත් මට දෙයිනේ..
එහෙම හිතමින් මං ගෙදර ආවා..
හෙට ආයෙත් කොළඹ එන්න ඔනේ.කම්පැනියෙන් දෙන බයික් එකත් අරන් හෙට හවසම දෙන එරියා එකට යනවා..එහෙම හිතමින් දවස ඉවර කලා.
කොළඹ ගියාම බයික් එකත් දීලා කීවෙ අනුරාධපුරයට යන්න කියලා..
මා ඊලග දවසෙ උදෙන්ම අනුරාධපුරයට ගියත් මට නැවතීමට තැනක් නොතීබු නිසා ආයෙ ගෙදාර එන්න වුනා..
මෙහෙම දවස් කීපයක් යද්දී මාගෙ පරණ මිතුරෙකු තරංග හම්බුනෙ..
පරණ බස් නැවාතුමෙ මා ගෙදර එන්න ඉන්නවා..එක පාරටම..
ඒ උබ පැලේ නේද?ඔව්..නම.....ගයාන්,හරිනෙ...
ආහ්හ්හ් මෙ තරංගනෙ මටත් මතක් වුනා..
ආ ගිය විස්තර කතා කිරිමෙන් පසු තරංග කිවෙ.
මේ මගෙ ගෙදර උබටත් ඉන්න පුලුවන්..මන් FMTC එකෙ දැන් වැඩ.
FMTC කියන්නෙ ලන්කාවෙ කෘෂිකර්මාන්තයෙ විශාල ආයතනයක්.තරංග වැඩ කරෙ ගුවන් විදුලි ගොවි සේවාවේ.
"තනියෙන් ඉන්නෙ බන්,උබ ආයෙ බෝඩිම් හොයන්න ඔනෙ නැ"..
තරංගගෙන් සුහද ආරධනයක්..
FMTC එක කියන්නෙ මාගෙ ජිවිතයෙ අමතක නොවන සොදුරුම ස්තානයක්.පහන් පැලෙ ඉන්න කාලෙ සතියක පුහුණුවට ආපු අපි හොදටම පිස්සු කෙලපු තැන..
ඒක නිසාම මං දෙපාරක් හිතන් නැතුව කැමති උනා..
ඇත්තටම මෙතනින් පස්සෙ තමයි මගෙ අනුරාධපුර ජීවිතය පටන් ගන්නෙ..
(කතාව ටිකක් දිගට යන නිසා කැලි කීපයකට ලියන්න හිතුවා.)

ගැහැණු පරපෝෂිතයි?,.....

මාසයක් විතර කාලයක් කල්පනා කරා මෙ පොස්ට් එක දාන්න..නිතර දෙවෙලේ කල්පනා කරා..දස අතේ කල්පනා කරා.උඩ බලාන කල්පනා කරා..අවසානයේ හිතුනා ලියන්නම..
ඒත් පහන් පැලෙ ඉන්න කාලෙ ගලෙන්බිදුනුවැව "සෙන්ටියා"කියපු දේවල් මතක් උනා..
දවසක් මන් බැච් එකෙ කෙල්ලො එක්ක වලියක් දාගෙන ඇවිත් හොස්ටල් එකෙ තේ බොද්දි "සෙන්ටියා" කීවේ,
"මචන් ගයාන් ,කෙල්ලො,ගැණු තරහා කරගන්න එපා.උන්ගෙ වෛරයෙන් පිරුණු ඇස් වලින් එන කිරණ වල අදෘෂ්‍යමාන බලවෙගයක් තියනවා"කියන එකයි..
එච්චර කල් මං බය උනෙ වහින්න ලැස්ති වෙද්දි අනපෙක්ෂිතව එන අකුණු පහර එක්ක හෙණ හඩට.මොකද හෙණයක් වැදිල මං මැරුණොත් කාටද අවනම්බුව.මට නෙමෙ,හැදු අම්මටයි තාත්තටයිනෙ....ඒත් දැන් ස්ත්‍රි ලිංගිකයොත් එකතු වෙලා
වෙලාවකට හිතුනා මෙ පොස්ට් එක දානවට වඩා හොදයි,නිවාඩු ගියාම ඇතුගලෙ ඔලුව ගහගන්නවා කියලා.දෙකම එක වෙයිද??
ඒත් මෙ වාගෙ දෙයක් ලියන්න මොකටද බය වෙන්නෙ...
එහෙම කියලත් හිතුනා..
ම්ම්ම්.... මන් පිරිමියෙක්..පිරිමියෙක් උනාම ඔනැම දෙකට මුහුණ දෙන්න ඔනා
එහෙම හිතපු මන් ඔන්න පොස්ට් එක පටන් ගන්නවා.....
ම්ම්ම්...මට හිතෙන්වා මේක ටියුෂන් පන්තියක් වාගෙ කරන්න..
ඒත්....හරි මට පුරුදු විදිහට ඔන්න ලියනවා....
ගැහැණු හැමදාමත් පරපෝෂිතයි..,ඒක එහෙම තමයි..මන් දැන් ඔයාලට ඔප්පු කරලා පෙන්නනවා.
එහෙනම් පරපොෂිතයො කියන්නෙ මොනුන්ටද??ඊලග ප්‍රශ්නෙ නේද??
ඔය ගැහැණු අයගෙ ඔලුවෙ ඉන්න උකුනොත් පරපොෂිතයො තමයි,,
ඒ කියන්නෙ තව එකෙනෙක්ගෙ ශරිරයෙ ජීවත් වෙමින් උගෙන් පොෂණය ලබන සත්ව කාණ්ඩයට..මෙහෙම ජීවත් වෙන්න පොෂණය දෙන කෙනාට අපි කියනවා ධාරකයා කියලා..
ඉතින් උකුනොත් ඒ වාගෙනෙ,ගැහැණු අයගෙන් ලේ උරා බිලා ජීවත් වෙන අයනෙ..
එතකොට රුකා මෙ ගැහැණු පරපොෂිතයි කියන්නෙ,ගැහැනු අය පිරිමින්ගෙ ඔලුව හුරලාම කන හින්ද වෙන්න ඇති නේද කියලත් හිතෙනවා ඇති...ඒක්ත් නම් එහෙම තමා..
ඒත් මන් කියන්න යන්නෙ ඊට වඩා වෙනස් දෙයක් ගැනයි..

ගැහැණු අය වගෙම පිරිමි අපිත් ජීවිත කාලයෙ යම් කාල පරිච්ඡෙදයක් පරපෝෂිතව ගත කරනවා..
අම්මාගෙ කුසෙ ඉන්න අපි අපෙ අම්මාට පරපොෂිතයෙක්,ඉන් පසු වුවත් අම්මාගෙ කිරි බී වැඩෙද්දි මෙන්ම බත දෙන තාත්තාටද පරපෝෂිතයක් වි අවුරුදු 17කට වැඩි කාලයක් පරපොෂිත බාවයේ ඉන්නව..

ඊට පස්සෙ,කසිප්පු පෙරීම,හොර පොල් කැඩිම,හෝ හොරකන් කිරීම යන හො ගරු නම්ඹු ඇති රැකියාවක් කිරිමෙන් අපි සවයංපොෂිත ජීවන රටාවකට ඇබ්බැහි වෙනවා..
ඊට පස්සෙ කසාදයක් බැදගන්නා අය තමන්ගෙ බිරිදව පොෂණය කරමින් ධාරකයෙක් විදිහට ජීවීත කාලය අරඹනවා..ඒ සමගම එන දරු සිගිත්තන්ට බත දෙමින් ඔවුන්ටද ධාරකයෙක් වෙනවා
ඊට පස්සෙ එන ජීවිතයෙ සැදැසමයේදි තමන්ගෙ දරුවන්ට හෝ වෙනකාගෙ හරි සෙවන,අස්වැසිල්ල යටතෙ ජීවත් වෙද්දි ඔවුන්ට ධාරකයෙක් වී අපි පරපෝෂිතයන් ලෙස ජීවත් වෙනවා.සාමන්‍යයෙන් එහෙමයි පිරිමින්ගෙ ජීවිත කාලය ගතකරන්නෙ..
ඒ කියන්නෙ
පරපෝෂිත--->සවයංපෝෂිත--->ධාරක--->පරපොෂිත
යන පියවර වලින් අපි අපෙ ජීවිත කාලය ගෙවනවා කියන එකයි..
ඒත් ගැහැණු උදවියගෙ ජීවිත කාලය..
ආරම්ඹය පිරිමි මෙන්ම පරපෝෂිතයි,ඉන්පසු වයස හරි ගිහින් දිගයක් ගියාම තම ස්වාමියාගෙන් යැපෙමින් ඔහුගෙ ධාරණ සෙවන යට ස්වාමියාට පරපෝෂිතයි.ඊට පස්සෙ වයසට ගියාම ආයෙත් තම දරුවන්ගෙන් යැපෙමින් ඔව්නුන්ට පරපෝෂිතයි‍
එක්තරා කාලයක් තම දරුවන්ට කිරි දුන්නද ඒ කාලයේ තම ආදරණිය ස්වාමියාගෙන් යැපෙමින් සිටින නීසා උක්ත වන්නෙ පරපෝශිත අවදියමයි.,එතකොට රුකා කියපු දේ හරිද වැරදිද කියල ඔයාලටම තෙරුම් ගත්තැකි නේද??
ඒත් අවසානයෙ මෙසෙ ලියන්නම්..
ගැහැණු පරපෝෂිතයි කියන එක හරියටම ගැලපෙන්නෙ මීට දශක කීපයකට හිටපු,උක්කු අම්මාට,ඩිංගිරි මැණිකාලාට,ඇසලින්ට වාගෙ අයටයි.මැත අතිතයෙ විසු සුමනලාට,කුසුමලාටත් ටිකක් ගැලපුණත් අද කාලයෙ ජීවත් වන නදීලට,ෂානි ලට හෝ චතු ලට ගැලපෙන්නේ නැත්තේ ඔවුන් පිරිමින් හා කරට කර ගැටෙමින් ජීවිතයෙ චුටි කාලයක් හරි ස්වංපෝෂිතව සහ තම සැමියා සමග සහජීවනයෙන් ඒ කියන්නෙ සැමියාගෙන් යැපෙමින් සැමියාට යම් කිසි ආකාරයට මූල්‍ය උපකාර කරමින්ජීවත් වීමට උත්සාහ කරන නිසායි..



ඒත් ඔවුන්ගෙ ජීවිතයෙද වැඩි කාලයක් ගැහැණු පරපෝෂිතයි..කියන කියමනට එකතු වෙනවා...
මා මුලින් කි විදිහට "සෙන්ටියා"ගෙ කතාවෙ ඇත්ත නැත්ත බලගන්න මට තව ටික මොහොතකින් ඉදන් පුලුවන් වෙයි.එ ගැන ආයෙත් මතක් කරගනිමින් ඔන්න මන් පොස්ට් එක පබ්ලිස්"කරෝ................