Friday, August 22, 2014

කරවල පුච්චපුවයි බතුයි කන්න බැ අම්මේ"

සදලු තලේ අත්වැටට වාරුදී ඇ මහ මග දෙස බලාසිටින්නිය.ඒ වෙලාව හරි බව ඇ හොද හැටිම දන්නා බැවිනි.
මගේ පෙජරෝ එකේ සුක්කානම මත ඇති නලාවේ හඩද ඇය හොද හැටි අදුනන්නීය.

ටිරි00...ට්‍රි00.., ඒ හඩත් සමගම ඇ පාර දෙස බලා අත්වනන සිනාසෙයි.

ඇ ඇගේම ගෙයි සදලු තලේය..මා පා පැදියේය..ඒ දේවල් කෙසේ වුවත් ඇ ජිවිතයේ දවසේ සතුටු වන මොහොත මෙය බව ඇ පවසා ඇත.

සැමදා මෙන්ම අදත් යාන්තමින් හිනාවුනු ඇය මා ආපසු හැරි කාමරයට යන්නට ගියේය.
ඒ අද දවසේ දුක හිතෙනම මොහොත බවද නිසැකය..,

කතා කිරිමට බොහො දේ ඇත,සිනාසීමට අවශ්‍යව ඇත.ලගින් ඉන්නට ඉල්ලනවා නිසැකය..ඒත් කෙදිනද?

Wednesday, May 28, 2014

තවත් කෙනෙක් එයි අද හෙටම

යනවා කියා මා අතහැරලා
කියා යන්න හෙට එනවාද
නොයා ඉන්නනම් කියන්නේ නැ
සත්තයි තනිකම හුරු පුරුදුයි

සිත්මල පිරුනම පෙම් සුවදක්
දුරක් නොදැන සුව විදින්න යයි
ඇදුනම සිත්තම සිත පතුලේ
මකාලන්න නම් අපහසු වෙයි

හිස්වෙන විට මල් ආසනයේ
අලුතින් සොද මල් වඩිනව සේ
හිස්වෙන හදවත පුරවන්න
තවත් කෙනෙක් එයි අද හෙටම

Saturday, March 1, 2014

සදයි මලයි අපි දෙන්නද

සදයි මලයි යාළුවෙලා
සද හරියට උඩගු වෙලා
සද ඇතයි..මල නටුවෙයි..
ලන්වෙන්නට බැරි දුරකින්

සදළුතලේ ඔයා ඉන්න
ඈත ඉදන් බලා ගන්න
සද කිරණින් ඔකද වන්න
කඩුපුල් මල් කුමාරියේ

සොබා දහම අරුමයක්ද
ගෙනෙන අරුථ පුදුමයක්ද
කිසිම දාක ලන්නොවෙනා
සදයි මලයි අපි දෙන්නද