ගැබිනියක් වු කන්‍යාවිය....

අසාමාන්‍යෙන් අසාමන්‍යය වුද විරල ප්‍රායෝගිකත්වයක් මත පදනම් වු වෙනස් කතාවක්..

වෙලාව සවස 6ත් පහුවිගෙන ගියේය.ගොම්මන් අදුරටත් වඩා මොදු වි තිබුණු වැහි කලුව නිසා පලාතම අදුරු වී තිබිණි.ගෙරවිලි හඩත් අකුණු එලියත් විටින් විට මාරුවට කලුවර වෙන අකාශයෙන් ලැබුණි.නිවාඩුවක් නැතිවෙම අකාසයෙන් එන ගෙරවිලි හඩ අතරට ඉතුරු වුනු රතිණ්චා වල හඩද අැසෙන්නෙය.මේ ගෙවි ගෙන යන්නේ සින්හල හින්දු අවුරුද්දේ අවසාන දවස් කිහිපයයි.හරියටම මෙ අප්‍රේල් 22 දායි..
පොඩි පුතේ........කමලා ගෙදර ඉන්නා අවුරුදු 20ක් පමණ වයස වු ඉදුනිල් ට කැ මොරදෙයි..
ඇයි..ඇයි..මේ මන් කාමරේ...
බලහන්කො බන් මේ කෙල්ල තාම ගෙදර අවෙ නැති හැටියක්..මොන වෙලාවෙ වැස්ස අල්ලයිද මන්දා..
පොඩ්ඩක් හන්දිය පැත්තට ගොහින් බලපන්කො,උබත් ලමිස්සියක් වාගෙ ගෙට රිංගාන ඉන් නැතුව..
පොඩ්ඩක් ඉන්න අම්මා...එයා දැන් මග එනවා ඇති..
අනෙ මටනම් බැ මෙ වැස්සට තෙමෙන්න යන්න.හෙට කැම්පස් එකත් පටන් ගන්නවා.තෙමිලා උනක් වත් හැදුනොත්..
අනේ මදැ...කොල්ලෙක් හදා ගත්තා..ඌ කෙල්ලට හපන්....
අම්ම නම් කියයි...
හ්ම්...ඔන්න කියන කොටම වැහි පොදත් වැටෙනවා..දැන් ඉතින් මක් කොරන්ඩැයි..
මේ කෙල්ලට මොකෝ මෙ හැටි පරක්කු....
ගත වුයෙ නිමෙශයකි..විදුලි එලියත් සමගම කුමුදුනිගෙ රුව හෙට හැරෙන දෙවැටෙන් මතු වුනි..
ආහ් මෙ එන්නෙ අක්කා..
මොකො කෙල්ලෙ මෙ හැටි පරක්කු උනෙ..මොකද උඹ කුඩයත් අතෙ තියාන තෙමි තෙමි එන්නෙ...
කුමුදුනි කතාවක් නැතිවම ගෙ ඇතුලට යයි..එය දුටු කමලා නැවතත් කුමුදුනිගෙන් ප්‍රශ්න කරයි..
මොකො බන්..උබට කතා කරන්නත් බැරුවද හා..
නැ අම්මා.අද මං බස් එකෙන් බහින්න හදද්දිම බස් එක ඇද්දුවා.මං දඩෝන් ගලා බිම ඇදගෙන වැටුනා..මුලු ඇගම රිදෙනවා.කුඩෙත් කැඩුනා අම්මා..
සිදුවු සියලු දේ වසං කර කුමුදුනි පට්ටපල් බොරුවක් ගෙතුවෙය..
හ්ම්.මන් ගිහින් ඇග ටිකක් සොදගෙන එන්නම්..වැස්සෙ තෙමිලා ආපු එකේ..
මීට මොහොතකට පෙර සිදුවු සියලු අමතක කරමින් පුරුදු ලෙස ඉන්න හැදුවත් විදුලි සැර මෙන් සිදුවු සියලු දේ ඇගෙ සිහියට එයි..
රැ නින්දට ගියද ඇගෙ සිතට ආවෙ හවස මුහුන දුන් බයන්කාර සිදුවිමේ සිතිවිලිය.
පසුදා උදැසන නැවතත් ඇය සුදානම රැකියාව සදහා පිටත් වීමටය...
අනේ අම්මෙ මෙ ජොබ් එක නම් මට දැන් එපා වෙලා තියෙන්නෙ.මට මෙකෙන් අස්වෙන්න හිතෙනවා
ඇයි මොකෝ උඹට තියන අමාරුව..උදෙට ගිහින් හවසට එන එකනෙ තියෙන්නෙ..
අනේ අම්මා...මට මෙ බස් වල ගිහින් එපා වෙල තියෙන්නේ..
කමලාට කුමුදුනි ගැන අතිවුයේ මහත් වු අනුකම්පාව්වකි..
එකනම් ඇත්ත තමා කෙල්ලෙ..ඒත් තව ටිකක් හිතලා බලපන්..උබලාගෙ තාත්තා මාසෙ අවසානෙට එවන ගාන මුට දෙන්නත් මදිනොවැ..
අනික ඉතින් උඹ තව කාලයක් මෙ ජොබ් කෙරුවාව කරන් නැතිවෙයි නොවැ.තව අවුරුදු දෙක තුනකින් පිළිවෙලක් උනාම ඔවා නවතියි..කමලා ඉතා බැරැරුම් වුත් හැගිම් බර වුත් ස්වරයෙන් කිවෙය..
ඔව් අක්කට තව එච්චර කාලයක් ජොබ් කරන්න ඔනෙ නැ..මම ඩිග්‍රිය ගත්තාම මට ජොබ් එකක් හොය ගත්තැකි.එතකොට ඔයා ගෙදර ඉන්න..
අපෝ උඹ උපාධි අරන් ජොබ් හොයද්දීන් බැරියැ...
උඹලා උපාධි අරගෙන මාස ගනන් උපවාස කරල ජොබ් එකක් හොයාගද්දින් හොද කල යයි..නේද අම්මේ....
ඔව් ඉතින්..අපි උපවාස කරන කාලෙ උනත් නොකා නොබි..,රවුල කොන්ඩෙ කපන්නෙ නැතුව ඉන්න නිසා ඒ ගාන හරි ඉතුරුනේ...
හරි..හරි...හිටපල්ලකෝ..මන් දවසක උඹල රජ කරවනවා..
හා හා...ඔය කතා ඇති දැන් උඹල දෙන්න ගමන පලයල්ලා....තවත් මෙතන වාද කරන්නැතුව.
කාලය හෙමින් ගෙවී ගෙන ගියේය..වෙසක් පොසොන් ගෙවි ගියේය.කුමුදුනි තම සුපුරුදු ජිවීතය ගතකළේය..,අහිංසක වුත් සමාජ සිලි වුත් ඇගේ ජිවීතය කාටවත් කරදරයක් හෝ හිරිහැරයක් නො වුයේය..
ගමෙ ඇවිදිමින් කෙලාම් කියන හෝ කොල්ලන්/කෙල්ලන් එක්ක සැරිසරන ජිවිතයක් ඇයට නොවිය..
ඒත් කුමුදුනි කියන්නේ කාගෙත් සිත් ඇදගන්නා චරිතයක් විය.එම නිසාවටම ඇයට බොහො යාලුවන් සිටියේය.බාල මහලු කොයි කාවත් ඇයට ප්‍රිය කළොය.
සුදු පැහැති සමක් හිමි නොවුනත් තරමක් කලු වු තළෙළු සිරුරත් සිහින් සිරුර ඇයගෙ උසට නියමෙටම ගැලපුනේය.
තරමක් දිගැටි රවුම් මුහුනෙ ලොඹු ඇස් දෙකත් අමුතුම සිරියක් ගෙනාවෙය,ඒ වගේම මුඛයේ තියෙන නල දත ඇගේ සිනාව මනමත් කලේය..
පොසොන් මාසය ගෙවියත්මඉ කුමුදුනි ගේ ඇගෙ යම් වෙනසක් ඇත්වෙන බව ඇයට තෙරුනේය..නිතර ඇතිවන අසනීප තත්ව නිසා ඇය යම් කිසි දවස් වල වැඩට යාම පවා නොහැකි විය.මෙ සියලු දේ නිසා ඇය දොස්තර කෙනෙක් හමුවිමට යැමට තිරණය කලේය..
අම්මෙ.., අනේ අම්මෙ හෙට අපි යමුකෝ බෙහෙත් ටිකක් ගන්න..මගෙ ඇගට හරි නැ දැන් ටිකක් කල් ඉදලා..කුමුදුනි තම අම්මාට පැවසුවේය..
ඒ මොකො මෙ...
අනේ මන්දා අම්මෙ..,
අනේ මන්දා....ඊලග ටික පස්සෙම දාන්නම්...!