නැතත් නුබ දැන් කමක් නැ

පදම් වී ඇත සිත දුකින්
ගුදම් ගණනක කදුලු ගොස්
තවත් නැ වෙන්නට දෙයක්
නැතත් නුබ දැන් කමක් නැ


අත්වැලක් වී ඉන්නමයි ලග
අත්වැලුත් බැද හිටියේ නුඹ ලග
නිශ්ඵලයි මා පිදු සෙනහස
වැටහුනේ නැති තැනදි ඔබ හට...//


වැටහුණා සේ සිටියේ ඇයි මා
රැගෙන ආවේ ඇයි දුරක් මා
පුරුදු තනිකමේ තියලා මා
නුඹත් යන්නට ගියා ඇත්තට..//