Title යක් නැත.

මංගල පෝරුව මත නංවා
රන්මුදුවක් ඔය අත පළදද්දි
මුවගේ.. සිනා.. දැකලා දුරින්
මාත් සිනාවුවා..ඒ සිනාව ලග නැවති..
දිගු නෙත් සගලම කදුළු පුරෝගෙන
හඩන්න සැරසෙන ඔබ දැකලා
හැඩුවා.. මෙමා..සැගවි දුරින්
කදුළු උදුරගෙන ඔබෙ දැසෙන්..

පෙර දවසක මා ලග නැවතී මගෙමයි කරගන්නට පවසා
ඔය සියොලග මා දවටා හිටියත් මා ලග මත් වීලා
මලක් වගෙ ගෙනියන්න සිතා මා සිටියා නිසොල්මනෙ
ඒ ආදරයට මා ආදෙරෙයි තවත් ළදේ

ඔබ දුටුවොත් මා ඉන්නා බව කදුළු පුරෝගෙන අඩයි තවත්
මා යන්නම් දැන් මා දුටුවා මනාළි මා පැතු පෙරදා
අප යලි කිසිදා හමුනොවුනත් සංසාරේ යන ගමනේ
ඒ අදරෙට මා මතුත් ආදරෙයි ළදේ...